Opis
Dla poetki ważny jest sam porządek przestrzenny. Wszystko dzieje się lub działo się gdzieś w konkretnej przestrzeni, jest lub było osadzone, zakotwiczone, przywiązane, umiejscowione. Przechodzenie z miejsca na miejsce, poszukiwanie drogi, wybieranie kierunku to czynności twórcze, wywołujące emocje i tworzące napięcia. Przestrzeń realna w jej wierszach nakłada się na przestrzeń pamięci, mylą się kierunki, linie proste stają się krzywiznami. Tak, jak pomiędzy bliskim i dalekim, tak również pomiędzy znanym i nieznanym pulsuje napięcie.
dr hab. Wojciech Kaliszewski, prof. IBL PAN
Przydrożna rapsodia
Słońce zachodzi bezceremonialnie
robi się cicho
– gaśnie poświata dnia
Słońce zachodzi
otulając ciało zmierzchem
i chowa nieco ironiczny grymas
za ścianą skulonych drzew
Słońce zachodzi też we mnie…
[…]
Partnerem Wydawnictwa jest Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.