Piotr Müldner-Nieckowski (ur. 1946 w Zielonej Górze) otrzymał liczne nagrody literackie, między innymi im. Cypriana Kamila Norwida za poezje, im. Tadeusza Borowskiego za poezje i prozę, Komitetu Radia i Telewizji za twórczość radiową, Wielki Splendor w kategorii „Tele-Splendor” im. Włodzimierza Ławniczaka za dramaty pisane dla Teatru Polskiego Radia i twórczość telewizyjną, im. Janusza Korczaka za prace krytyczno- i historycznoliterackie.
Wydał między innymi: Opaska gazowa, poemat dyżurny 1967 i 2004; Namiot ośmiu wierszy, poezje 1975; Ludzki wynalazek, poezje 1978; Proszę spać, opowiadania 1978; Himalaje, powieść 1979; Czapki i niewidki, powieść 1980; Śpiący w mieście, powieść 1983; Diabeł na placu Zbawiciela, powieść 1990; O świni, satyry 1993; Wilgoć, poezje 1997; Jak być czytelnikiem, satyry 1998; Nie ma haka na buraka, satyry 1999; Poradnik dla chłopców, satyry 1999; Za kobietą tren, poezje 2001; Piórko. Dramaty radiowe 2007; Raz jeden jedyny. 53 opowiadania z nieustannego stanu W, 2007; Müldner & Jakób. Korespondencja literacka Piotra Müldnera-Nieckowskiego i Lecha M. Jakóba 2010; Park, poezje 2011, a także Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego 2003, Nowy szkolny słownik frazeologiczny 2005, Wielki słownik skrótów i skrótowców 2006, ponadto prace naukowe i przekłady.
