BEDNARSKI PIOTR urodził się w 1938r. w Oryszkowcach na Podolu. Dzieciństwo spędził w ZSRR. Pracował w wielu zawodach. W 1963r. osiedlił się w Kołobrzegu. Wreszcie trafił na swoje miejsce na ziemi. Został rybakiem, a następnie marynarzem. Morzu został wierny aż do emerytury. Dzielił czas między pływanie i pisanie. Zadebiutował tomikiem wierszy „Arka Przymierza”, jak większość pisarzy. Otrzymał wiele nagród ogólnopolskich, miedzy innymi:
Nagrodę CRZZ za tom opowiadań „Krople soli”.
Nagrodę M. Borzymowskiego za tom opowiadań „Morze u wezgłowia”.
Nagrodę Funduszu Kultura za powieść „Lancelot”.
Nagrodę Funduszu Literatury za powieść „Błękitne śniegi”.
Powieść „Błękitne śniegi” została przetłumaczona na sześć języków obcych i zaadaptowana na widowisko teatralne przez Izabelę Cywińską i wyemitowane przez TV1 i dwukrotnie przez TV Polonia. Powieść „Rejsy po arcydzieło” przetłumaczono na język francuski.
Wydał 18 tomików wierszy, 8 powieści, 4 tomiki opowiadań i tomik baśni.
Pisanie Piotr Bednarskiego oparte jest na doświadczeniu, na autentycznych przeżyciach, ale są one przefitrowane i wysubtelnione w magiczny sposób w jego tajemniczym alchemicznym laboratorium. Jest zawsze poetą, nigdy dziennikarzem czy opisywaczem, jest świadomy tego czym jest literatura, więc pisze dzieło literackie, dzieło sztuki. I tylko to go pochłania. I z tego powodu często wynikają kłopoty z ludźmi tego świata i z jego możnowładcami, ponieważ, zazwyczaj, pisze w pierwszej osobie. „Ale tak być musi i będzie do końca dni moich”.
Jak już powiedzieliśmy twórczość Piotra Bednarskiego jest głęboko osadzona w realiach naszego czasu i w dziejach naszej cywilizacji. Tak w poezji jak i w prozie każdy może znaleźć coś dla siebie; jakaś tam struna drgnie w sercu, jakaś szczelina się otworzy, przestrzeli się jakiś prześwit. Jest coś dla filologów i dla zakochanych, osamotnionych i tęskniących, i niezłomnych jak łososie płynące na tarło.
