Witamy na stronie Oficyny Wydawniczej
Volumen

Opis

Tytus był pierwszy, który postawił stopę na murze. Kiedy wymordowano wartowników, żołnierze rzymscy rozbiegli się po pogrążonym we śnie mieście. Scena masakry zamyka historię oblężenia Jotapaty, które kosztowało Galilejczyków czterdzieści tysięcy zabitych. Miasto na rozkaz Wespazjana zrównano z ziemią. W dniu, w którym wzięto Jotapatę, Józefa, dowódcy zwyciężonych, nie sposób było odnaleźć. Na próżno poszukiwano go przez dwa dni nawet między ciałami zabitych. Kiedy wróg wdarł się do miasta, zdążył wskoczyć do głębokiej cysterny, która łączyła się jednym bokiem z grotą, a tej nie można było z góry dostrzec. Znajdowało się tam już czterdzieści osób z niezbędnymi zapasami żywności. W trzecim dniu szczęście zawiodło: pewna kobieta, którą pochwycono, wskazała kryjówkę Józefa. Podczas oblegania twierdz samobójstwo grup obrońców, którzy znaleźli się w pułapce było rzeczą zwyczajną. Odpowiadało pewnemu pojęciu honoru: zabić się raczej własnoręcznie, niż zostawić przyjemność uczynienia tego wrogowi. Tak więc czterdzieści groźnych mieczów było wymierzonych w Józefa, gotowych go przeszyć, jeśli uczyni jakiś przyjazny gest względem Rzymian. Nie pozostało nic innego, jak wszystko postawić na jedną kartę. Oto ostatni akt – wymyślone przez Józefa losowanie. Ten, kto wyciągnie numer 1, zginie z ręki tego, który otrzyma numer 2, i tak kolejno będą zabija się aż do ostatniego. Otóż Józef otrzymał numer ostatni. Kiedy przyszła na niego kolej, aby swym mieczem podciąć gardło ostatniego żyjącego, odmówił; udał się do zwycięskiego wodza Wespazjana i w ten sposób przeżył.

Znaleziono racjonalne uzasadnienie tego „cudu”: Józef był utalentowanym matematykiem i potrafił tak pokierować losowaniem, żeby zapewnić sobie właśnie ten numer. We francuskim podręczniku do matematyki interpretacja ta przybrała postać słynnej „permutacji Józefa Flawiusza”.

(Z rozdziału: Sztuka przeżycia)

 

 

Spis treści

 

Przedmowa

 

Curiculum vitae

 

1. Pewien młody arystokrata judejski

Wychowanie młodego kapłana

Cudowne dziecię

Burzliwe czasy

 

2. Duchowe wybory

Faryzeusze

Saduceusze

Esseńczycy

Zew pustyni

„Czwarta filozofia”

 

3. Podróż do Rzymu

Powrót do Jerozolimy

Misja w Rzymie

Nauka greki

Niebezpieczeństwa podróży

Żydzi i zwolennicy judaizmu w Rzymie w pierwszym stuleciu

Bilans podróży i misji

 

4. Zarządca Galilei

„Wojny w Judei nie będzie”

Żałosne sukcesy

Misja Józefa w Galilei

Organizacja terytorialna

Czas podejrzeń

Komisja śledcza

Pierwszy bilans misji

 

5. Sztuka przeżycia

Nadejście Wespazjana

Demoralizacja

Oblężenie Jotapaty

Między samobójstwem a poddaniem się

Komisja śledcza

Pierwszy bilans misji

Sztuka przeżycia

Nadejście Wespazjana

Demoralizacja

Oblężenie Jotapaty

Między samobójstwem a poddaniem się

Permutacja Józefa Flawiusza

Przepowiednia dotycząca Wespazjana

Józef i jego sobowtór

 

6. Jeniec z Cezarei

W Cezarei

Wieści z Galilei

Wieści z Jerozolimy

Okrążenie Jerozolimy

Wieści z Rzymu

Odzyskana wolność

 

7. Pod murami Jerozolimy

Marsz ku Jerozolimie

Porządek rzymski i „szaleństwo” buntowników

Józef narzędziem wojny psychologicznej

Zbrodnie i kary

Sen o niebieskiej Jerozolimie

Los ziemskiej Jerozolimy

Józef, nowy Jeremiasz

 

8. Żyd rzymski

Gorycz i triumf

Masada i żałoba Syjonu

Rozwód i ponowne małżeństwo

Względy i potwarze

Berenika

W obliczu antyjudaizmu

 

9. Zawód historyka

Wojna żydowska

Dawne dzieje Izraela

Autobiografia

 

10. Losy p śmiertne

Od Józefa Flawiusza do piątej Ewangelii

Od Josippona do przysięgi w Masadzie

Józef w legendzie i literaturze

Trybunał historii

 

Chronologia

Bibliografia

Mapy

Z Jerozolimy do Rzymu, szlaki Morza Śródziemnego

Judea w wigilię powstania przeciw Rzymowi

Kampania Wespazjana w Galilei (lato 67 r.)

Kampania Wespazjana w Judei (koniec 67 r. – czerwiec 69 r.)

Oblężenie Jerozolimy przez Tytusa w 70 r.

 

Indeks nazwisk

 

Tablice genealogiczne

Rodowód Józefa Flawiusza

Dynastia hasmonejska

Dynastia herodiańska