Opis
Jedno na czworo dzieci umierające w pierwszym roku życia, nadzieja na przeżycie około dwudziestu lat od chwili urodzenia – oto dwie liczby, typowe dla statystyki demograficznej XVIII w. Metody leczenia istnieją, ale mimo pewnego postępu wiedzy teoretycznej są bezsilne wobec chorób codziennych i wielkich klęsk epidemii. Już wtedy oficjalnej medycynie reprezentowanej przez doktorów medycyny, mistrzów chirurgii i mistrzów aptekarstwa, których tytuły i dyplomy są uznawane i jako takie chronione przez króla, przeciwstawiała się, często w sposób konfliktowy, medycyna nieoficjalna, istniejąca na marginesie tej pierwszej. Jej przedstawicielami są wszyscy ci, do których także zwracają się chorzy w nadziei wyleczenia, czyli znachorzy, zamawiacze i święci uzdrowiciele. Jedni używają jedynie, według ówczesnego określenia „środków naturalnych”, inni – magicznych lub religijnych. Pacjenci, od króla po wyrobnika, poszukują wszelkiej możliwej pomocy u lekarza, znachora, wreszcie w pielgrzymce do miejsc cudownych. Historyka uderza jedna sprawa (jeśli nie brać pod uwagę rozmaitych mylących pozorów): relatywna nieskuteczność leczących i jednakowa postawa leczonych wobec oferowanego im arsenału środków leczniczych.
Spis treści
Przedmowa do drugiego wydania
Wprowadzenie
1. Dyskusje o chorobie
Choroba, Boża przestroga i kara
Lekarze, od Diaforusa do adeptów nauki
Wiedza potoczna
2. Medycyna oficjalna. Kształcenie i wiedza
Fakultety i kolegia medyczne
Różne formy kształcenia chirurgów
Położne i aptekarze bez teoretycznego wykształcenia
Ograniczony postęp wiedzy medycznej
3. Medycyna oficjalna. Sztuka leczenia
Diagnozowanie
„Krwiopuszczare, purgare et clisterium donare”
Zioła lecznicze, driakiew, kora chinowa
Chirurgia
Leczenie klimatyczne i szpitalne
Lekarze, chirurdzy i ich klientela
4. Boczny nurt medycyny. Empirycy, zamawiacze, święci uzdrowiciele
Empirycy i znachorzy
Czarownicy i zamawiacze
Święci uzdrowiciele
Pielgrzymki uzdrawiające
5. Choroby powszednie, od kołyski do grobu
Narodziny, dzieciństwo i dorastanie
Choroby dorosłych
Czynniki umieralności: higiena i odżywianie
Starość
6. Plaga wielkich epidemii i przeciwdziałanie władz
Dżuma
Inne choroby epidemiczne
Od „leków królewskich” do Societé Royal de Médecine
Epidemia dyzenterii w 1779 roku
Podsumowanie
Bibliografia
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.