Opis
Pola Wawer z domu Komaj (ur. 1914) ukończyła Wydział Lekarski Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i podjęła pracę na Oddziale Ocznym Szpitala Kolejowego, skąd – po zajęciu miasta przez Niemców – jako Żydówka została zwolniona. Dzięki pomocy ludzi z różnych środowisk Wilna i Wileńszczyzny przeżyła wojnę i w 1945 roku wraz z matką – jedyne ocalone z pięcioosobowej najbliższej rodziny – przekroczyła granicę polsko-radziecką, mieszkając kolejno w Białymstoku, Bielsku i w Warszawie.
W Bielsku Pola Wawer zorganizowała i prowadziła przez pięć lat Dom Dziecka Żydowskiego, podlegający i finansowany przez Centralny Komitet Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce, a następnie przejęty przez Kuratorium Oświaty i Wychowania w Katowicach.
Kiedy w 1950 roku Dom Dziecka został – z powodu zmniejszania się liczby wychowanków – zlikwidowany, a reszta dzieci przeniesiona do Krakowa, wróciła do medycyny i przeprowadziła się do Warszawy. Tu zrobiła specjalizację II stopnia i obroniła pracę doktorską.
Cały okres powojenny Pola Wawer mieszkała z matką, też lekarzem – jedyną osobą, która pozostała jej z dawnych, przedwojennych lat.
Ludziom, którym zawdzięcza swoje i matki ocalenie, poświęca tę książkę.
Spis treści
Wstęp
1. Resztka dawnego życia
2. Opuszczamy swój dom i Wilno
3. Pierwsze darowane posiłki i noclegi
4. Nagroda za głowę ojca
5. W Łyntupach ksiądz i rabin w jednym stali domku
6. Świr po raz drugi i ostatni
7. Kochany Kiezik
W leśniczówce
Sołtys we wsi Zahacie
U Nikołaja Aleksandrowicza
Zameczek Aloszków i Niewiarowiczowie
W poszukiwaniu nowych dróg
8. Katastrofa
9. Nie jestem już potrzebna
10. W Koziełłowszczyźnie u Łokuciewskich
11. Moja litewska rodzina
12. Lato nad jeziorem Trockim. Rok 1943
13. U cioci na Antokolu
14. Ostatni etap
Posłowie
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.